AMSTERDAM LETTERHEADS
- Jerry Ronda
- 18 mrt
- 6 minuten om te lezen

AMSTERDAM LETTERHEADS
Er was eens... een schooljongen genaamd Jerry Ronda (ik) en hij had een stage nodig voor zijn laatste jaar grafisch ontwerp aan de school, en hier begint het geweldige verhaal.Na een tijdje grafisch ontwerp te hebben gedaan en een paar stages te hebben afgerond, kwam ik tot de conclusie dat ik iets had gemist. Ik vroeg mezelf af: waarom ben je eigenlijk grafisch ontwerp gaan studeren? Voor mij was het antwoord niet moeilijk: ik hield van het tekenen van letters.Dit alles begon toen ik jong was en geĆÆnspireerd raakte door graffiti in en rondom Amsterdam. Mijn hele schoolcarriĆØre bestond uit het tekenen van letters in de achterkant van mijn boeken, verder deerde niets me zoveel. Op jongere leeftijd hoorde ik Niels āShoeā Meuleman zeggen in een documentaire dat hij grafisch ontwerp deed, dus vanaf dat moment wist ik dat ik grafisch ontwerp zou doen in de toekomst, omdat dit waarschijnlijk het beste bij mijn interesses zou passen.
Jammer genoeg toonden mijn eerdere stages mij het tegendeel, dus dit jaar was het moment om iets te vinden wat ik zelf wilde doen en niet wat school of anderen van mij verwachtten.En toen kwam Shon Price, Ambachtelijk Graficus, in mijn leven. Nadat ik zijn website had bekeken, zag ik een compleet andere vorm van grafisch ontwerp dan ik had geleerd tijdens mijn eerdere stages/schoolcarriĆØre; mijn wereld draaide om en ik zag het licht. Zo snel als ik kon, solliciteerde ik voor een stage review. Het duurde niet lang voordat hij reageerde en we maakten een afspraak.Tijdens de review kreeg ik de kans om mezelf voor te stellen. Ik raakte enorm geĆÆnspireerd door het werk van Shon Price en het onderwerp waar ik het meest nieuwsgierig naar was, was hoe hij de letter schilderingen die hij maakte uitvoerde, hoe heet dat, hoe deed je dat, waarom wist/merkte ik dit niet eerder!?! Hij merkte mijn enthousiasme voor letters op en noemde de āLetterheads meetā. Ik vroeg hem wat het was en hij vertelde: āHet is een plek waar mensen zoals jij en ik (letterheads) samenkomen, elkaar ontmoeten, kennis delen, enzovoort.ā We hadden een geweldige tijd tijdens de review en ik wist meteen dat ik deze stage zou krijgen, en ja uiteindelijk kreeg ik hem (gelukkig!).
Dus nadat ik werd aangenomen, boekten we tickets voor de Letterheads meet 2016 in Amsterdam, en dit zou mijn startpunt zijn voor de stage. Ik boekte een les van Damon Styer ā Casual & Gothic Lettering ā en de Window Splash workshop van Mike Meyer om bij de basis te beginnen.
Dag 1.Het was de openingsavond in de Heineken Brouwerij, ik ontmoette Shon bij de ingang en we gingen naar binnen waar we onze goody-bag kregen met interessante spullen erin. We kwamen bovenaan en er waren veel mensen, ik merkte ook veel ātoeristenā of mensen uit andere landen ā het voelde zo cool om me voor te stellen dat de mensen om me heen dezelfde interesses deelden, zoveel! We dronken een biertje, praatten en ontmoetten een paar leuke mensen en gingen zitten voor de lezingen over typografie. Iedereen sprak over letters, wat een geweldige omgeving om in te zijn, deze avond maakte me echt enthousiast voor de komende dagen.
Dag 2, Workshopdag!
Laat het maar beginnen! Vol enthousiasme sprong ik uit bed en bewoog mijn luie kont naar het Volkshotel zo snel als ik kon. Vandaag was de dag dat ik deelnam aan de workshop van Damon Styer. Voor de workshop begon, had ik een mooie wachttijd voor het Volkshotel, weer ontmoette ik nieuwe mensen van over de hele wereld. Dus daar gingen we, naar de workshopruimte en claimde een plek bij het ezel. Damon begon zichzelf voor te stellen en wij deden hetzelfde. Hij had een behoorlijk inspirerend verhaal, dus mijn aandacht was volledig bij wat hij zei.Hij legde alles uit, van de borstel tot de chromaflow, enzovoort. Ik pakte mijn borstel en begon met het schilderen van streepjes, en wat een werk was het om een fatsoenlijke, goede streep te maken! Ik had nooit gedacht dat het zo moeilijk zou zijn⦠Gelukkig was ik niet de enige die rimpelige strepen maakte, dus ik hield moed om door te gaan, ook al was het moeilijk te accepteren ā een speciale dank aan Damon en mijn Duitse buurman 'lillumper' die me de hele dag door gemotiveerd hielden.Wat een geweldige tweede dag had ik, veel geleerd en weer een inspirerende dag. Het was ook fijn om rond te wandelen in en rond het Volkshotel en alle geweldige dingen te zien die door anderen werden gemaakt.
Dag 3, IOAFSWindow Splash tijd!
Waar moet ik beginnen? Mike Meyer⦠wat een geweldige man met veel passie en merkbare enthousiasme. Hij vertelde ons wat basisprincipes om mee te beginnen, over verf en benodigdheden enzovoort. Ik had geweldige ideeĆ«n over wat ik op het raam wilde schilderen, maar helaas (of niet, zoals het bleek!) had Mike andere plannen voor mij. Hij begon veel dingen te tekenen op de ramen van het Volkshotel, die we zouden invullen met verf. Ik kreeg een tekening van een aardbei toegewezen, en in eerste instantie dacht ik ā#@@# waarom een aardbei!ā Maar uiteindelijk vond ik innerlijke rust en begon er iets moois van te maken, terwijl ik dacht āEen mooie aardbei maken heeft ook vaardigheden nodig!ā Haha! Aan het einde van mijn aardbei maakte Mike duidelijk wat een window splash eruit moest zien, en ik maakte een mooie gedetailleerde aardbei ā Mike vroeg om mijn borstel, nam wat verf en sloeg mijn goed uitziende aardbei in ƩƩn keer. Hij zei dat ik altijd moest overwegen dat een window splash ook van afstand leesbaar moet zijn, dit maakte me duidelijk dat mijn mooie details geen functie hadden in een window splash-schildering, maak het vet en leesbaar!
Dag 4, CHILLDAY IN ROEST
De laatste dag van de Letterheads was gepland in Amsterdam ROEST, om lekker te relaxen/ schilderen en terug te kijken op de afgelopen dagen van de Letterheads meet. Zoals gewoonlijk gebruikte ik mijn brommer om van A naar B te gaan, parkeerde mijn brommer en dwaalde naar binnen in het grote gebied waar een hele opstelling was met auto's om te schilderen, ezels en tafels om aan te zitten. Je had de mogelijkheid om zelf te schilderen, anderen te bekijken of de grote jongens te kijken. Na een tijdje merkte ik dat er een brommer stond als canvas, op dat moment realiseerde ik me dat ik mijn brommer ook als canvas kon aanbieden, maar eerst moest ik toestemming krijgen. Ik ging naar Jasper Andries van de Amsterdam Sign Painters en vertelde hem dat ik mijn brommer als canvas wilde gebruiken, hij vertelde me voorzichtig dat het okĆ© was, MAAR het was niet gegarandeerd dat hij het zou schilderen. In mijn hoofd zei ik āAls dat niet gebeurt, maak ik het wel mogelijk.ā
Zoals ik eerder al had opgemerkt, was Pierre een hele vriendelijke Fransman met waanzinnige lettervaardigheden, dus hij zou mijn eerste persoon zijn om te vragen mijn brommer te schilderen. Dus daar ging ik, terwijl hij een truckdeur schilderde, vroeg ik hem of hij iets op mijn brommer wilde schilderen. Hij zei dat hij niet veel tijd meer had omdat hij snel moest vertrekken, maar hij zei dat hij eerst dit afmaakte en misschien daarna mijn brommer zou doen. Dus dat ging beter dan verwacht, ik kreeg meer zelfvertrouwen en ging naar Mike Meyer, vroeg hem ook en merkte dat Pierre er ook voor was!Om een lang verhaal kort te maken, uiteindelijk kreeg ik Pierre mijn brommer te signeren, nadat Mike Pierre had zien schilderen, kwam hij ook naar mijn brommer. Daarna voelde het alsof mijn enthousiasme aanstekelijk was, want Pierre ging naar Jeff Devey om ook te helpen, op een bepaald moment had ik drie wereld beroemde sign painters die op mijn brommer schilderden, en als dat nog niet genoeg was, zag ik Pekka Mannerma onze richting uit komen ā zonder te denken pakte hij zijn borstel en begon mijn brommer te hotrodden, versierde hem met flashy pinstripe ontwerpen.
Aan het einde zat Pierre nog steeds daar en bleef meer en meer toevoegen, zoals omlijningen, schaduwen en highlights. Toen hij zijn sign afmaakte, moest hij dezelfde afwerking doen voor het werk van Mike Meyer en Jeff om alles compleet te maken. Ik voelde me geweldig, beseffend wat er gebeurde! Pierre zat en schilderde tot het allerlaatste moment voordat hij moest vertrekken. Voordat hij vertrok, gaf hij de borstel die hij gebruikte in mijn handen en zei: "Pak de borstel en begin zelf te doen in plaats van alleen maar kijken!"Wat een geweldige ervaring was de Letterheads in het algemeen, ik heb van elke minuut genoten en mijn verhaal is veel te kort om te beschrijven wat ik heb meegemaakt en welk effect deze bijeenkomst op mij persoonlijk had, onbeschrijfelijk.
Sindsdien ben ik met signpainting bezig en blijf
ik proberen mijn vaardigheden te verbeteren.
Comentarios